بارپیچلغتنامه دهخدابارپیچ . (نف مرکب ) آنکه بارها پیچد. || (اِ مرکب ) جامه ای که عدل را در آن پیچند. پارچه ٔ ضخیمی که بعدلها پیچند. آنچه بار در آن پیچند.