بار خاطر
لغتنامه دهخدا
بار خاطر. [ رِ طِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مخل صحبت ، واقف گوید :
بار خاطر شدیم یاران را
چو ثمر داد نخل یاری ما.
و رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 324 و «بار» معنی 6 شود.
بار خاطر شدیم یاران را
چو ثمر داد نخل یاری ما.
(ازآنندراج ).
و رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 324 و «بار» معنی 6 شود.