ترجمه مقاله

بازبچه

لغت‌نامه دهخدا

بازبچه . [ ب َ چ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شهرمیان بخش مرکزی شهرستان آباده که در 18 هزارگزی جنوب باختر اقلید و یک هزارگزی شمال خاور راه فرعی کولار به ده بید در دامنه قرار دارد. منطقه ای است سردسیر با 200 تن سکنه . آبش از چشمه و قنات . محصولش غلات ،حبوبات ، چوب . شغل مردمش زراعت و قالیبافی و راهش فرعی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7). قریه ای است پنج فرسنگ و نیمی شمال اسپاس . (فارسنامه ٔ ناصری ).
ترجمه مقاله