بازدنلغتنامه دهخدابازدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) بمعنی و مرادف وازدن است به تبدیل واو و باء به یکدیگر : اما ردّ بازدن بود واین از علوی بود چون راجع بود... (التفهیم ص 492).
