بازوزنان
لغتنامه دهخدا
بازوزنان . [ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) بازوزننده . در حال بازو زدن . بمجاز بال زننده . شناکننده :
اجل بازوزنان هر سو همی رفت
به خون اندر چو مردان شناور.
اجل بازوزنان هر سو همی رفت
به خون اندر چو مردان شناور.
ازرقی (از آنندراج )