بازپس افکندن

بازپس افکندن . [ پ َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تأخیر. به عقب انداختن . بدنبال افکندن . نَسی ٔ. (ترجمان القرآن ). ارجاء. بازپس انداختن : و گفت آدمی [ که ] توبه و طاعت بازپس می افکند راست بدان ماند که شکار میکند تا منفعت آن دیگری را رسد. (تذکرةالاولیاء عطار).