بازگیرندهلغتنامه دهخدابازگیرنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) گیرنده . || پس گیرنده : زنده ای که هرگز نمیرد، شکافنده ٔ صبحهاو بازگیرنده ٔ روحها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307).
