بازیلیکوسلغتنامه دهخدابازیلیکوس . (اِ) کلمه ٔ یونانی بمعنای شاه و ملک که در دوره ٔ اشکانیان جزء اسامی پارسی نیز آمده و ترکیبات آن مورد استعمال قرار گرفته است .