بازیگری

بازیگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) شعبده . بازی نمودن . چشم بندی . فریب :
به بازیگری تیر بازه ببست
چو شد غرقه پیکانش بگشاد دست .

فردوسی .

جهان بازیگری داند مکن با این جهان بازی
که درمانی بدام او اگر چه تیز پروازی .

ناصرخسرو.

درآمد ببازیگری ساختن
چو گردون به انگشتری باختن .

نظامی .

|| رقص . پای کوبی . رقاصی :
چو در زرد حله کنیزان مست
به بازیگری دست داده به دست .

اسدی (گرشاسب نامه ).

پس از سر یکی بزم کردند باز
ببازیگری می ده و چنگ ساز.

اسدی (گرشاسب نامه ).

بر آراسته قوس را مشتری
زحل در ترازو به بازیگری .

نظامی .

|| شوخی . بیهده . عبث :
مپندار کز بهر بازیگری است
سراپرده ٔ این چنین سرسری است .

نظامی .

|| شیطانی . شیطنت . (یادداشت مؤلف ) :
گفتم این بازیگری با هر کسی چندین چراست
گفت بازیگر بود کودک که بازاری بود.

حقوری .