باز جای آوردن

باز جای آوردن . [ زِ وَ دَ ] (مص مرکب ) بر جای نخست آوردن . به مکان اول برگرداندن . بقرار اصل باز بردن . بحال نخست بازگرداندن . || مجازاً رهانیدن :
وزان پس بباشم به پیشش بپای
ز خشم و ز کین آرمش بازجای .

فردوسی .