باز جای بردن

باز جای بردن . [ زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) بجای اول رجعت دادن . عودت بمحل خود دادن :
تکین بدید بکوی اوفتاده مسواکش
ربود تا ببرد بازجای و باز کده .
عماره (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ).