باطل خوار

باطل خوار. [ طِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خورنده ٔ باطل . محوکننده ٔ باطل . چیزی که ناحق را فروبرد. (آنندراج ) :
رایتت آیتی است حق گستر
قلمت معجزی است باطل خوار.

انوری (از آنندراج ).