باعج

باعج . [ ع ِ ] (ع ص ) شکافنده با کارد و غیر آن از مصدر بَعج . (از اقرب الموارد).
- ابن باعج ؛ نام مردی است . راعی گوید :
کان بقایا الجیش جیش ابن باعج
اطاف بر کن من عمایة فاخز.

(از تاج العروس ).