باغچوانلغتنامه دهخداباغچوان . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) باغچه بان . محافظ و نگهبان باغچه . آنکه حفظ و تعهد باغچه کند.باغبان باغچه . (ناظم الاطباء). باغبان . (آنندراج ).
