باغ سخالغتنامه دهخداباغ سخا. [ غ ِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا باشد. (آنندراج ) (برهان ) (هفت قلزم ) (شعوری ج 1 ورق 150). || کنایه از مردم صاحب همت و صاحب سخاوت . (آنندراج ) (برهان ) (فرهنگ شعوری ) (هفت قلزم ).
