باقر

باقر. [ ق ِ ] (اِخ ) داماد. شمس الدین محمد باقربن محمدالحسینی استرابادی معروف به داماد از علمای بزرگ معقول عصر صفوی ساکن اصفهان بود. به فارسی و عربی شعر میسرود. از تألیفات او القبسات و الصراط المستقیم و الحبل المتین و شارع النجاة و عیون المسایل را میتوان نامبرد. در اواخر عمر به زیارت عتبات رفت و بسال 1040 هَ . ق . در آنجا وفات یافت . (از معجم المطبوعات ج 1 ص 860) و رجوع به محمد باقر و داماد و میرداماد شود.