بالاخوانی

بالاخوانی . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) کنایه از آن است که کسی چیزی را زیاده از آنچه هست وانماید. (برهان قاطع). یعنی زیاده از آنچه هست خود راوانمودن . (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). خود را زیادتر از آنچه هست وانمودن . (فرهنگ نظام ) :
یک خود را بصد سازد ظهوری خرج در مجلس
کند تا مدعی را زیر،بالاخوانیی دارد.

ظهوری (از آنندراج ).

چو دید از قامت او سرو نرخ خویش را نازل
ز بالاخوانی بیجای قمری منفعل باشد.

محسن تأثیر (از آنندراج ).