بالجملةلغتنامه دهخدابالجملة. [ بِل ْ ج ُ ل َ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + ال + جمله ) کلمه ٔ رابطه که در اختصار کلام استعمال کنند. الحاصل . القصه . باری . بهر جهت . (ناظم الاطباء). و رجوع به جمله شود.
