بالقوةلغتنامه دهخدابالقوة. [ بِل ْ ق ُوْ وَ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + ال + قوه ) مقابل بالفعل . بالاستعداد. اثری که در چیزی پنهان باشد و هنوز بروز نکرده باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به قوه شود.
