بالمشافهة
لغت‌نامه دهخدا
بالمشافهة. [ بِل ْ م ُ ف َ هََ ] (ع ق مرکب ) (از: ب + ال + مشافهة) مشافهة. با روبرو سخن گفتن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). روباروی گفتن . روبرو گفتن . (ناظم الاطباء).
- رقم بالمشافهة ؛دستور زبانی . مقابل دستور کتبی : جمعی که ملازم دیوان می شوند اگر رقم بالمشافهه صادر نشده باشدو ریش سفیدان هر طبقه عرض نموده باشند مادام که تعلیقه ٔ وزیر اعظم نرسد، رقم خدمت و ملازمت داده نمیشود. (تذکرة الملوک چ دبیرسیاقی ص 6). بالمشافهه بشما گفتم ؛ روبرو بشما گفتم . (ناظم الاطباء).
- رقم بالمشافهة ؛دستور زبانی . مقابل دستور کتبی : جمعی که ملازم دیوان می شوند اگر رقم بالمشافهه صادر نشده باشدو ریش سفیدان هر طبقه عرض نموده باشند مادام که تعلیقه ٔ وزیر اعظم نرسد، رقم خدمت و ملازمت داده نمیشود. (تذکرة الملوک چ دبیرسیاقی ص 6). بالمشافهه بشما گفتم ؛ روبرو بشما گفتم . (ناظم الاطباء).
