بامره

بامره . [ م ُرْ رَ ] (اِخ ) صورتی از ابومرة. و آن کنیه ٔ ابلیس است . (آنندراج ). شیطان . ابوخلاف :
نیست اندر جهان نکونفسی
نا کسی مانده چرخ را نه کسی
اندرین کارگاه بامره
تو به لاحولشان مشو غره .

سنائی (از شرح حدیقه ).