بامن پرانلغتنامه دهخدابامن پران . [ م َ پ ] (اِ) در آثار هندی انسانی که بعلت کوچکی و کوتاهی اعضاء اندامهای وی بهم کشیده باشد و اعضاء کوتاه داشته باشد.(از ماللهند بیرونی ص 63 س 4) و رجوع به بامن شود.
