بامچه
لغتنامه دهخدا
بامچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) بام خرد، بام کم وسعت . || مجازاً زهار. (یادداشت مؤلف ). صاحب آنندراج گوید در کتب موجود یافته نشد و ظاهراً بامچه کنایه از زهار بوده باشد. (آنندراج ). برآمدگی بالای شرم :
بامچه اندودن ... را به دوغ
خواست ز من عاریت اندایه ...
بامچه اندودن ... را به دوغ
خواست ز من عاریت اندایه ...
سوزنی .