بام فراخلغتنامه دهخدابام فراخ . [ م ِ ف َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) بام گشاده رواق . (مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از فلک نهم است که عرش باشد. و رجوع به بام شود.
