بانژلغتنامه دهخدابانژ. [ ن ِ ] (اِ) کسی که نژاد وی معروف و مشهور باشد. (ناظم الاطباء). این کلمه در فرهنگهای دیگر که در دسترس بود دیده نشد و محتمل است که صورت ابتری از کلمه ٔ مرکب «بانژاد» باشد. رجوع به بانژاد شود.
