باویر

باویر. [ ی ِ ] (اِخ ) به آلمانی بایرن . نام ناحیه ای در اروپای مرکزی جزء امپراتوری آلمان که از دو ناحیه ٔ مجزا تشکیل شده است . از جنوب به سالسبورگ و تیرول و از مغرب به ورتمبرگ و از شمال به ساکسون محدود میشود. رود دانوب از سوی غرب به شرق در داخل این ناحیه جریان دارد. بخشهای عمده ٔ آن عبارت است از باویر علیا، باویر سفلی ، سواب فرانکونی علیا و فرانکونی سفلی و پالاتینا . باویر در قرنهای اولیه ٔ میلادی زیر نفوذ رومیان بود، در اواسط قرن هفتم میلادی زیر نفوذ فرانسه قرار گرفت و در 814 م . یک نوع خودمختاری یافت و دوک باویر مناسباتی با دولت فرانسه داشت و به تناوب دولتهای فرانکونی و اتریش و سایر نواحی بر آن حکم راندند، در اثنای جنگهای سی ساله بعلت همراهی با امپراتوری آلمان ، مورد توجه قرار گرفته و حتی حق رأی در مورد انتخاب امپراتوری آلمان یافتند. در 1777م . دوکهای پالاتینا بر باویر مسلط شدند، بعد از کنگره ٔ وین ، دوک باویر عنوان پادشاهی یافت . در 1870 جزء امپراتوری آلمان گردید، و این وضع هنوز ادامه دارد.