ترجمه مقاله

باویل

لغت‌نامه دهخدا

باویل . (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش اسکو شهرستان تبریز در مسیر راه شوسه ٔ اسکویه به خسروشاه . سکنه 2298 تن . محصول عمده غلات و انگور و گردو و بادام .از دو بخش تشکیل شده : باویل بالا و باویل پائین . (ازفرهنگ جغرافیائی ایران ج 4). در نزهةالقلوب این نام به صورت باویل رود آمده است . رجوع به باویل رود شود.
ترجمه مقاله