باوین

باوین . (اِ) سبد کوچکی باشد که زنان پنبه ای که خواهند بریسند در آن نهند. (برهان قاطع) (آنندراج ). سبدی که در آن ابریشم تابیده می چینند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 181) (از فرهنگ جهانگیری ). سبد کوچک که ریسمان در آن نهند. (فرهنگ رشیدی ). باوی . سبدی کوچک که پنبه ٔ رشتنی را زنان در آن نهند. (ناظم الاطباء).