باژهلغتنامه دهخداباژه . [ ژِ ] (اِخ ) نام سرداری که در زمان اردشیر دوم و در جنگهای بین لشکریان ایران و لاسدمونی بهمراهی راثین فرماندهی سپاه ایران را داشت . رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 2 ص 1104 شود.
