باکانت

باکانت . (اِخ ) نام راهبه های معابد باکوس که در یونان و روم مأمور خدمت در این معابد بودند. اینان در جشنهای دیونیزوس دخالت و شرکت داشتند. این جشنها ابتدا هر دوسال یکبار در دشت های پارناس برگزار میشد. در جشنهای دیونیزوس خدای شراب و الهام ، دسته های انبوهی براه می افتاد که فرشته های (ژنی ) زمین و حاصلخیزی بانقاب درآن نمایش داده میشدند، این دسته ها سبب ایجاد نمایشهای منظمی گردید که همان کمدی و تراژدی و درام های هجایی باشد و مدتها ریشه و منشاء خود را محفوظ نگاهداشت ، در دوره ٔ رومی و از اول قرن دوم ق . م . اسرار دیونیزوس با همان مختصات و آزادیهای بی حد و حصر در ایتالیای جنوبی و مرکزی رواج یافت و مورد استقبال مردم نیمه متمدن آن نواحی قرار گرفت ، سنای روم درسال 186 ق . م . برگزاری این جشنها را ممنوع ساخت ولی فرقه های عرفانی ، سنن و آداب دیونیزوس را حفظ کردند. رجوع به فرهنگ اساطیر یونان تألیف بهمنش ج 1 ص 261 شود. معروفترین باکانت های یونان ، باکانت های بئوسی و فوسید بودند.در موزه های اروپا تابلوها و مجسمه های بدیعی از باکانت توسط نقاشان بزرگ باقی مانده است . || در تداول فرانسویان ، امروز باکانت صفت زنانی است که منتهای آزادی را در رفتار و کردار خود داشته باشند.