باکتر

باکتر. [ ت َ رَ ] (اِخ ) نام شهری که یونانیها در مشرق ایران از آن نامبرده اند، این شهر در نزد ارامنه به پهل معروف بود. ویکتور لانگلوا آنرا با باختر (بلخ ) مطابقت داده است . (ایران باستان ج 3 ص 2584). شهر باختر یا باکترا بقول مورخان قدیم پایتخت این ایالت بود و آنرا قدیم ترین شهر جهان می دانستند و آنرا «مادر شهرها» یا «ام القری » لقب داده بودند، اسم این شهر در اوستا بخذی آمده است . (از احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 151). و رجوع به باختر شود.