بایندر

بایندر. [ ی َ دُ ] (اِخ ) نام طایفه ای از ترکمانان که در زمان حکومت تیموریان و خصوصاً سلطان میرزا بایسنقر شوکت و شکوهی یافتند و چون به مخالفت میرزا بایسنقر و موافقت مسیح میرزا پسر امیر حسن بیک اتفاق نمودند در جنگ قراباغ از میرزا بایسنقر شکست خوردند. مسیح میرزا با اکثر بایندریه به قتل رسیدند. (از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 436). || نام طایفه ای از ترکمانان ایران (این کلمه بصورت بای ایندر نیز نوشته شده است ). (از جغرافیای سیاسی کیهان ).