بایه کلا

بایه کلا. [ ی ِک َ ] (اِخ ) از دهات مازندران . (از ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو). در فرهنگ جغرافیایی ایران این نام تحت عنوان بایعکلا و بدین شرح آمده : دهی از دهستان راستوپی بخش سوادکوه شهرستان شاهی در 10 هزارگزی جنوب خاوری پل سفید، سکنه ٔ آن 550 تن ، آب آن از چشمه ورودخانه ٔ کمرود، محصول آن غلات و لبنیات . و دارای معادن زغال سنگ است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).