بتعة

بتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] (اِخ ) تپه ٔ سیاهرنگی است در نزدیک طائف ، و در آنجا غارها و سوراخهائی است که هرکدام قریب یک ساعت راه است وگمان میکردند که مقابر عاد در آنجا باشد و از این جهت بدین کوه احترام میگزاردند. (از معجم البلدان ).