بت شکستن

بت شکستن . [ ب ُ ش ِ ک َت َ ] (مص مرکب ) کسرالاصنام . شکستن بتها :
دگر به روی کسم دیده بر نمی باشد
خلیل من همه بتهای آزری بشکست .

حافظ.

|| مجازاً، خود رااز قیدی یا امری تعبدی رها کردن :
بت شکن امروز، مشو بت پرست .

نظامی .