بجامیرلغتنامه دهخدابجامیر. [ ب ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مغان بخش گرمی . سکنه ٔ آن 5 تن . آب از چشمه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).