بجوال رفتن

بجوال رفتن . [ ب ِ ج َ رَ ت َ ] (مص مرکب ) داخل جوال شدن . || کنایه از دغا و فریب خوردن باشد. (آنندراج ) :
تایکی ریش گاو باشد کس
چند چون ابلهان روم به جوال .

ظهوری (از آنندراج ).

- با سگ بجوال رفتن ؛ کنایه از دست و پنجه نرم کردن است با مردم ناباب .