بحاثة
لغتنامه دهخدا
بحاثة. [ ب ُ ث َ ] (ع اِ) خاک بازیچه ٔ بحثه که کودکان بازند و برای یافتن مطلوب آن را کاوند و آن شبیه کوهاموی باشد یا همان کوهاموی است . (یادداشت مؤلف ). خاک بازیچه ٔ بحثه که برای جستجوی مطلوب آن را کاوند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).