بحبحةلغتنامه دهخدابحبحة. [ ب َ ب َ ح َ ] (ع مص ) جای گرفتن و فرودآمدن . (از منتهی الارب ). || فرود آمدن باران و امثال آن . (ناظم الاطباء). || بانگ کردن با گرفتگی گلو. (از دزی ج 1 ص 52). بح بح کردن .
