بخاتجلغتنامه دهخدابخاتج . [ ب َ ت ِ ] (ع اِ) بختج ها. معرب پخته ، و آن دوشابی را گویند که چندان بجوشانند که به قوام آید. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به بختج شود.
