بخاتیلغتنامه دهخدابخاتی . [ ب ُ ی ی ] (ع اِ) شتران بختی . (منتهی الارب ). شتران قوی درازگردن . (از آنندراج ). بخاتی و هی جمال جفاة القدود طویلة الوبر تجلب من بلاد الترک . (از صبح الاعشی ج 2 ص 33). و رجوع به بختی شود.
