بخت آفریدلغتنامه دهخدابخت آفرید. [ ب ُ ] (اِخ ) یکی از مفسرین اوستا در عهد ساسانیان . (از خرده اوستاص 27). و رجوع به سبک شناسی بهار ج 1 ص 54 و 114 شود.
