ترجمه مقاله

بخر

لغت‌نامه دهخدا

بخر. [ ب َ ] (ع مص ) بخار برآوردن دیگ . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).
- بنات بخر ؛ بنات بحر. ابرهای سپید تنک که اول تابستان آید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به بحر و بنات بحر شود.
ترجمه مقاله