بخشایندگی
لغتنامه دهخدا
بخشایندگی . [ ب َ ی َ دَ / دِ ] (حامص ) ترحم و شفقت . (ناظم الاطباء). عفو. بخشش . درگذشتن از گناه :
متاب ای پارساروی از گنهکار
ببخشایندگی در وی نظر کن .
|| جوانمردی و سخاوت . (ناظم الاطباء).
متاب ای پارساروی از گنهکار
ببخشایندگی در وی نظر کن .
سعدی (گلستان ).
|| جوانمردی و سخاوت . (ناظم الاطباء).