بخص

بخص . [ ب َ] (ع مص ) برکندن چشم . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). برکندن چشم کسی را. (آنندراج ). چشم برکندن . (المصادرزوزنی ). || لنگ گردیدن شتر بواسطه ٔ آزار در سپل : بخصت الناقة (مجهولاً)؛ لنگ گردید شتر بواسطه ٔ آزار در سپل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).