بخور و نمیر
لغتنامه دهخدا
بخور و نمیر. [ب ِ / ب ُ خوَ رُ / خُرُ ن َ ] (ص مرکب ) مقداری از غذا که فقط برای ادامه ٔ زندگی کفایت کند. (فرهنگ فارسی معین ). رزق و روزی بسیار قلیل . قوت لایموت . قوت روزگذار: اقل مایقنع از خور.
- روزی بخور و نمیر ؛ یک نان بخور و نمیری بکارگرها می دهند. (یادداشت مؤلف ).
- روزی بخور و نمیر ؛ یک نان بخور و نمیری بکارگرها می دهند. (یادداشت مؤلف ).