بخ لک
لغتنامه دهخدا
بخ لک . [ ب َخ ْ خِن ْ ل َ / ب َخ ْ خ ِل َ ] (ع صوت مرکب ) آفرین بر تو. احسنت :
برجهید از جا و گفتا بخ لک
آفتابی تاج گشتت ای کلک .
مولوی (مثنوی چ نیکلسون دفتر 4ص 432).
برجهید از جا و گفتا بخ لک
آفتابی تاج گشتت ای کلک .
مولوی (مثنوی چ نیکلسون دفتر 4ص 432).