بدادان

بدادان . [ ب ِ / ب ِ ن ِ ] (ع اِ) بصیغه ٔ تثنیه ، دو بداد که بر پشت ستور بندند تا ریش نگردد. (ناظم الاطباء). هر دو طرف زین و کوسه ٔ (ظ:کوهه ٔ) اسپ . بَدیدان . (کشف اللغات از آنندراج ). و رجوع به بَداد شود. || هر دو خانه ٔ خرجین . (کشف اللغات از آنندراج ).