بداد

بداد. [ ب ِ ] (ع اِ) آنچه از کاه و پشم و پنبه و مانند آن پر کنند و در زیر زین و پالان گذارند تا پشت ستور ریش نگردد و آن دوتا میباشد. ج ، بدائد، اَبِدَّة. || نمدپاره ای که بر پشت ستور پشت ریش بندند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).