بداویلغتنامه دهخدابداوی . [ ب َ / ب ِ وی ی ] (ص نسبی ) منسوب به بداوة. (از منتهی الارب ). منسوب به بداوة که صحرا باشد یعنی کسی که دربادیه برآید و در آن اقامت گزیند. (ناظم الاطباء).
